Diana Al Hadid

/ Mieke van Os

Een tikkie architecturaal met een zweem van spookachtige figuren kenmerkt de kunst van de Syrisch-Amerikaanse kunstenaar Diana Al Hadid.

 

Caravaggio

/ Mieke van Os

Milo Manara (Maurilio Manara, Luson, Oostenrijk, 1945) tekent de strip Caravaggio, – Met degen en palet. Uitgeverij: Ballon media. Dus na Derek Jarman’s speelfilm Caravaggio (1986) en de documentaire van Robert Hughes (1975) is Caravaggio nu dan ook verstript. Het fel realistische van Michaelangelo Merist da Caravaggio (1571-1610) leent zich daar ook goed voor. In het najaar verschijnt het tweede deel van Cavaggio’s leven in stripvorm. Dat gaat over zijn tijd in Napels. Hier belandt hij in mei 1606 als hij op de vlucht is geslagen na een gewonnen duel met de pooier Ranuccio Tomasson.

Schilder-straatvechter

Milo tekent zijn wereld van seks, drugs, rock and roll en een dosis narcisme tegen de achtergrond van een apocalyptisch Rome met haar paupers op straat en een rijkdom aan vervallen oudheden. Caravaggio is daarin een aanwezig heerschap. Hij raakt meermaals verwikkeld in knokpartijen en is een frequent bezoeker van bordelen. In de strip noemen zijn kompanen hem een ‘schilder-straatvechter’. De chronologie van de werken mag dan wel niet kloppen, ze voegen zich naadloos in het verhaal. De jongen die fruit schilt en de Jongen die een fruitmand draagt. Alsook zijn latere bekende werk Bacchus, De waarzegster en De dood van de maagd. Ook de brandstapel van Giordano Bruno – filosoof, dichter en kosmoloog – is als dramatische historische gebeurtenis opgenomen. Op aanwijzen van paus Clemens VIII ter dood veroordeeld. Een martelaar in naam van de wetenschap.

Deel I Caravaggio heeft een vervolg gekregen in deel II: Gratie . In dit deel schetst Manara achtergronden bij de werken van Caravaggio. Na zijn verblijf in Napels belandt hij onder meer in Malta, waar De onthoofding van Johannes de Doper nog altijd is te zien in de Sint Janscokathedraal in Valletta, waar ik het in 2011 heb gezien.

caravaggioIn de 16e eeuw trekken Nederlandse Caravaggisten – leerlingen van meester Abraham Bloemaert te Utrecht – en masse naar Rome. Ze richten daar het gilde op: de Bentvueghels,  benoemd naar vogels van diverse pluimage of vlerken. Pelgrimmage annex carnavalsvereniging ineen. De presentielijst als graffiti opgetekend in het Mausoleo di Santa Costanza, een Byzantijns kerkje aan de nu drukke Via Nomentana. Tegelijk met Caravaggio verblijft in 1604-1605 ook Hendrick ter Brugghen (1588-1629) in Rome. Of ze elkaar ooit hebben ontmoet is onbekend. Zijn werk Het concert hangt nu naast het gruwelijke en intrigerende Judith onthoofdt Holofernes (1599) en Narcissus  (1597) in het Palazzo Berberini. Rembrandt leert bij terugkeer van ter Brugghen het werk van Caravaggio kennen. Paus Clemens XI knikkert overigens het losbandige genootschap Rome uit. Het Gilde heeft alles in zich voor een vervolgstrip.

milo_manara2Manara werkt op basis van een uitgebreide bibliografie, welke achterin het boek is opgenomen. Eerder verbeeldt hij in vier delen het Huis Borgia met als scenarist de Chileense cineast Alejandro Jodorowsky. Seks, bloed, verraad en religie in het Vaticaan. Mafia avant la lettre met als opperhoofd paus Alexander VI. In 2014 in één band uitgebracht. In 2102 ziet The Manara Library volume 3. het licht als Engelse vertaling van de surrealistische stripverhalen Viaggo a Tulum en Il viaggio di G. Mastorna detto Fernet.  Zijn grote inspirator is Federico Fellini.

Twig van Beek

/ Mieke van Os

Twig van Beek Breda

Een gevoelige snaar raakt bij mij het werk van Twig van Beek. Twig studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg. Ze heeft een heel eigen stijl van werken en combineert graag textiele werken met tekeningen. Meestal figuratief. De grootte varieert van flink aan de maat tot de laatste tijd een kleiner formaat. Getoond werk is eigenlijk heel anders dan haar gebruikelijke werk. Het balanceert tussen tekening en schildering in, met sterke contourlijnen. Zachter van kleur met veel details. Bijzonder vind ik hoe ze de oudere mens weergeeft. Beschermende kwetsbaarheid, kleine inkijkjes en doorkijkjes.

Installatiepoëzie

/ Mieke van Os

Bijna 200 cilinders van ambachtelijk geblazen glas met LED-lampjes.  Een georkestreerde dans reagerend op het geluid van het publiek. De interactie brengt de zwerm ‘spreeuwen’ in beweging en al dansend beïnvloeden ze ook elkaar in hun beweging. Studio Drift tekent voor dit moois.

Drift, emoties ja, drift…in de zin van gedreven, bedreven, ook ja. In combinatie met die muziek is toch pure poëzie.  Installatiepoëzie. Contemplatie, daar je heb het weer, dit voor mij zo fraai klinkend woord. Hun eerste werk van paardenbloemenpluisjes is me altijd bijgebleven. Wat een kans om het werk van hen nu bij elkaar te zien in het Stedelijk Museum in Amsterdam. En dat terwijl er bij de buren ook nog eens een hele mooie expositie is samengesteld over Van Gogh en Japan. Dus gauw erheen met de trein!

Poëtische kunst

Lonneke Gordijn en Ralph Nauta werken met een twintigtal ingenieurs, software specialisten, grafisch ontwerpers aan prachtige installaties. Natuur en techniek gaan hierin een symbiose aan. Je raakt gekluisterd aan het zen-achtige beeld dat uitgaat van hun werk; betoverend! Hoe mooi pakken ze de concepten die de natuur ons biedt op en zetten die om in levende sculpturen. De paardenbloem met zijn aura van pluisjes, een zwerm vogels die een bedwelmende dans uitvoert in de lucht, het openklappen en weer sluiten van een bloem. Wat een technisch vernuft. Al heb ik totaal niet de behoefte om te onderzoeken hoe ze dit technisch voor elkaar hebben gekregen.  Geen oog voor de onderliggende wiskundige patronen  of voor het onderliggende mechaniek dat de beweging construeert. Noch voor de digitale sensoren in de werken, wanden en vloer of de vernuftige inzet van drones. Alles is natuurlijk een en al techniek. Maar wat een illusie van zweven en lichtvoetigheid. Wat een mooie symboliek: drang naar vrijheid en schoonheid, naar veiligheid en saamhorigheid.  Drift…

Laat je meevoeren in de beleving.

Wat een mooie entourage voor dit werk. In 2016 bezocht ik deze locatie voor het eerst en viel meteen voor de authentieke sfeer, waarin de kunstwerken helemaal tot hun recht komen. Ook dit werk. Zo verstild.

In 2005 afgestudeerd aan de Design Academy in Eindhoven de traditionele kunst en design overstijgend.  De start van een carrière en wat voor een! Stilte voor de storm zogezegd. Jaloersmakend, daar kun je als kunstenaar alleen maar van dromen.

Kunst

/ Mieke van Os

http://photographictreatment.com/portfolio-item/kunst/